Interview met Leonie van der Horst, één van de vrijwilligers van het Hofje van Mevrouw Van Aerden.
Zo’n muur rond de tuin van het Hofje blijkt voor sommige bewoners ( ook die van het Centrum) soms best wel een barrière te zijn. Veel Leerdammers zijn er nog nooit geweest!! Soms trekken mensen de stoute schoenen aan en lopen zomaar de tuin in…..en dat is niets bijzonders: het hek staat in het seizoen elke middag open (behalve op zondag en als het regent) en u bent van harte welkom in de tuin. Vrijwilligers staan klaar om u te verwelkomen en desgevraagd iets te vertellen over de geschiedenis van het Hofje van Mevrouw Van Aerden. Helaas is het museum nu, vanwege corona, gesloten.
Met één van die vrijwilligers heeft Wijkraad Centrum een kort interview: Leonie van der Horst zwaait al jaren de scepter over het onderhoud van de tuin.
Leonie, hoe lang ben je al betrokken bij het Hofje?
Al zo’n 15 jaar, denk ik. Er stond toen een advertentie in de Gecombineerde(het toenmalige Kontakt, zeg maar) waar je je als gids aan kon melden voor rondleidingen in het museum. Ik volgde toen net een cursus Kunstgeschiedenis, dus dat leek me wel leuk. Van die vrijwilligers die toen zijn begonnen, zijn er nog steeds vijf actief.
Wat vind je zo mooi aan het Hofje? Oftewel: waarom ben je juist hier vrijwilliger en niet ergens anders.
Ik vond het vertellen over de geschiedenis van het Hofje en over de zeventiende -eeuwse schilderijen ontzettend leuk. Het bleek dat ik mijn opgedane kennis Kunstgeschiedenis goed op onze bezoekers over kon brengen en dat zij zeer geïnteresseerd luisterden.
Wat doe je nu bij het Hofje?
Na een paar jaar gids geweest te zijn, onderhoud ik nu de tuin, samen met een paar andere vrijwilligers. Omdat ik van de natuur en van tuinieren houd, heb ik mij verdiept in het telen van vergeten groenten zoals eeuwig moes (waar Karel V zo van hield!), het Heilig boontje, de Kardoen en Roomse kervel. Aan elke groente zit wel een bijzonder verhaal. Tenslotte is er de kruidentuin met vele soorten kruiden zoals onze lieve vrouwe bedstro dat Anna, de moeder van Maria, onder het matrasje van haar dochtertje legde om haar rustig te krijgen; zij was een huilbaby. Ook zo bijzonder is de dropplant. We laten de bezoekers vaak aan het blad van de dropplant ruiken en er zijn er maar weinig die er op komen dat ook planten naar drop kunnen ruiken. Tegen een kleine vergoeding mogen bezoekers zelf wat kruiden plukken.
We hebben hier ook hoogstamfruitbomen en leiperen; allemaal oude rassen die worden onderhouden door deskundige vrijwilligers.
Als ik zo maar op een middag binnenloop, wat staat me dan te wachten?
Genot! Dat krijgen we vaak terug van bezoekers: “Het is echt genieten hier, hoor!”. En ook het verhaal over het Hofje. Eén van de vrijwilligers is graag bereid wat te vertellen over de geschiedenis van het Hofje. En dat het Hofje nog steeds bewoond wordt door alleen maar dames! Dat vinden de bezoekers heel bijzonder!
En als het museum weer open kan, kunnen de zeventiende -eeuwse schilderijen ook weer bewonderd worden. Die hangen in de regentenkamer die op zich al een bezoekje waard is.
Kan ik ook dingen kopen in het Hofje?
Ja hoor. Van alles en nog wat: appelsap uit eigen tuin, allerlei jammetjes, (waaronder moerbeijam en aardbeienjam), tot 21 juni verse rabarber, magnoliasiroop en in september appels en peren. En alles tegen een schappelijk prijsje. Met de opbrengst kunnen we de tuin in ere houden. Het meest bijzondere product komt van de wonderolieboom: uit de zaadjes wordt wonderolie geperst. De zaadjes zijn ook te koop.
Ik woon al jaren in Leerdam Centrum. Kan ik mij ook aanmelden als vrijwilliger en bij wie doe ik dat dan?
Loop gewoon binnen en ga in gesprek met één van de vrijwilligers. Die wijst je dan verder wel de weg.